BOoOo..

Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

~ Απαλεψία φουλ! ~

 
Τ’ ακούω… το ξαναματακούω…
..ουρλιάζω δυνατά τους στίχους..
..και ναααα οι απανωτές καρατιές στον εγκέφαλο!
…και δωσ’ του να κυλάνε οι μπογιές οι μαύρες, 
απ’ τα μάτια ίσα με το σαγόνι…
Είμαι ε λιτλ μπιτ φράτζαϊλ γαμώ το κέρατο! Σόρυ…


«Σαμ ντέι»!!!

Αυτό το σαμ μας έφαγε…

..και τρέχουν οι μέρες.. οι μήνες.. τα χρόνια..
..και ‘μεις ακόμη περιμένουμε αυτή τη γαμιο «σαμ ντέι»…
Κι όταν μας πιάνουν οι απαλεψίες και οι κα(υ)λοσύνες μας…
τότε συνειδητοποιούμε πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα…
Καμιά φορά τόσο…
…που απλά κάνουμε γαργάρα αυτές τις ημιτελειωμένες σκατοκαταστάσεις,
που σου-μου στύβουν το μυαλό ώρες-ώρες…
…τις καταπίνουμε.. και σκάμε!



Επιλογές είναι αυτές…

Το κόβω εδώ, πριν γίνω σαπιομελό…

Καλή ξεκαυΛiαση… (αμ δε…!) :/


Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

~ Άφτερ λάφτερ καμς... ~



Ρε κουλ θινκ πανάθεμα σε!
Μπας και μετατράπηκες σε κουνούπι ψες βράδυ
και σφύριζες αδιάφορα τάχα μου – τάχα μου γύρω από τ’ αυτί
και μετά μου την σβούριξες την τσιμπιά σου στη γάμπα
και μου γάζωσες και τα πλευρά!?


Μ’ έφαγες!

Αλλά δε σε κυνήγησα…

Όοοοχιιιι…
Κι ας μου ήπιες το αίμα!
Χαλκομανία στον τοίχο δεν σε έκανα!
Γιατί ξέρω… θα το ευχαριστιόμουν τρελά στην αρχή!!
Και θα γελούσαααααα… Ναιιιι…!!!

Αλλά μετά???...

Φιάσκο μετά!

…κάπου στις τριάντα φορές απ’ το πρωί!!!
Τζίζζζζους Κράιστ…
Σκάω και την ακούω.
Θα της έχουν ρουφήξει κι αυτής το αίμα …
Κάτι θα ξέρει καλύτερα!
Πφφφφφφφ….
Την αφήνω στο ριπίτ και πάω να κρύψω τη σκοτώστρα…




Ααααα ρε σκαμπίΛi που σου-μου-μας χρειάζεται…!!!

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

~ Πτηνομαχίες...~


Στέκομαι στο νεροχύτη και πλένω το μπρίκι
εδώ και δέκα λεπτά νομίζω,
με το βλέμμα κολλημένο έξω απ' το παράθυρο...
...στον ακάλυπτο.

Σ' ένα περιστέρι.

Τον Ρούλη συγκεκριμένα.
Που κυνηγάει ένα άλλο.
Τον Μένιο αν διακρίνω καλά...
...και με μανία και μίσος,
του τσιμπάει ασταμάτητα το κεφάλι,
προσπαθώντας "λογικά" να του πάρει το σκαλπ.
Τι άλλο?!
Πρέπει να την έπεσε στην Νούλα
την περιστέρα του Ρούλη...
...Δεν εξηγείται αλλιώς τόσο μένος!

Πόσο σιχαίνομαι τα περιστέρια...
Ποντίκια με φτερά!
Πάντα με θυμάμαι να τα πλησιάζω ήρεμα
και να τους κάνω ασκήσεις πανικού!

Πραγματικά παίζει να μου τα' χουν μαζεμένα
και μ' εκδικούνται τώρα όλα μαζί...

Έχουν καταχέσει όλη την βεράντα το φελέκι μου!

Ινάφ ιζ ινάφ!

Θέλω ν' απλώσω ρούχα λέμε!

όχι άλλη κουτσουΛΙα!

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

~ Τσόκο...! ~



Έχω πιεί τόση σοκολάτα…
…που βλέπω τα πάντα καφέ...
...τα κοάλα ροζ…
…τα γκνου πουά…

στα κάστρα,
πάνω στους λόφους,
 με κάνει μήνες τώρα,
να καίω εγκεφαλικά πίξελ, το ένα μετά το άλλο!!!

χαλάΛΙ